ولادت امام علی علیه السلام مبارک باد

امیرمومنان علی (ع) ده سال پیش از بعثت پیامبر (ص) دیده به جهان گشود و در حوادث تاریخ اسلام همواره در کنار پیامبر اسلام (ص) قرار داشت و پس از درگذشت آن حضرت نیز سى سال زندگى نمود .

در این متن به دوران مختلف زندگی آن حضرت اشاره ای مختصر می گردد :

از ولادت تا بعثت پیامبر اسلام( ص)

زمانى که على (ع) دیده به جهان گشود ، بیش از سى سال از عمر با برکت پیامبر اکرم (ص) نگذشته بود و پیامبر (ص) در چهل سالگى به رسالت مبعوث گردید ، بنابراین على (ع) در موقع بعثت پیامبر بیش از ده سال نداشت.

على(ع) در این دوره که دوره حساس شکل‏ گیرى شخصیت و دوره پذیرش تربیتى و روحى او بود ، در خانه حضرت محمد (ص) و تحت تربیت او بسر برد . مورخان اسلامى در این زمینه مى ‏نویسند :

یک سال ، قحطى بزرگى در مکه رخ داد . در آن زمان ابوطالب عموى پیامبر داراى عائله زیاد و هزینه سنگینى بود . حضرت محمد (ص ) به عموى دیگر خود «عباس» که از ثروتمندترین افراد بنى هاشم بود ، پیشنهاد کرد که هر کدام از ما یکى از فرزندان ابوطالب را به خانه خود ببریم تا فشار مالى ابوطالب کم شود ، عباس موافقت کرد و هر دو نزد ابوطالب رفتند و موضوع را با او در میان گذاشتند. ابوطالب با این پیشنهاد موافقت کرد در نتیجه عباس ، «جعفر» و حضرت محمد ص «على» را به خانه خود بردند . على (ع) همچنان در خانه آن حضرت بود تا آنکه خداوند او را به نبوت مبعوث فرمود و على (ع) او را تصدیق کرد و از او پیروى نمود. پیامبر اسلام (ص) پس از گرفتن على (ع) فرمودند : همان را برگزیدم که خدا او را براى من برگزید.

على (ع) در دوران خلافت خود ، در خطبه «قاصعه» به این دوره تربیتى خود اشاره نموده و مى‏ فرماید :

« شما (یاران پیامبر) از خویشاوندى نزدیک من با رسول خدا و موقعیت خاصى که با آن حضرت داشتم آگاهید و مى ‏دانید موقعى که من خردسال بودم ، پیامبر مرا در آغوش مى‏ گرفت و به سینه خود مى ‏فشرد و مرا در بستر خود مى‏ خوابانید به طورى که من بدن او را لمس مى ‏کردم ، بوى خوش آن را مى ‏شنیدم و او غذا در دهان من مى ‏گذارد . من همچون بچه‏ اى که به دنبال مادرش مى‏ رود ، همه جا همراه او مى ‏رفتم ، هر روز یکى از فضائل اخلاقى خود را به من تعلیم مى‏ کرد و دستور مى‏ داد که از آن پیروى کنم .»

على (ع) در غار حرا

حضرت محمد (ص) پیش از آنکه به رسالت مبعوث شود ، سالى یک ماه در غار حرا به عبادت مى ‏پرداخت و در این مدت اگر تهیدستى نزد وى مى‏ رفت به او طعام مى‏ داد و وقتى که ماه به پایان مى‏ رسید و مى‏ خواست به خانه برگردد ، ابتدأ به مسجدالحرام مى‏ رفت و هفت بار یا هر قدر که خدا مى‏ خواست خانه خدا را طواف مى‏ کرد و سپس به منزل خود باز مى‏ گشت.

قرائن نشان مى‏ دهد که حضرت محمد (ص) با عنایت شدیدى که نسبت به على (ع) داشت او را در آن یک ماه همراه خود به حرا مى برد.

وقتى که فرشته وحى براى نخستین بار در همان غار بر حضرت محمد (ص) نازل شد و او را به مقام رسالت مفتخر ساخت ، على (ع) در کنار آن حضرت بود و آن روز از همان ماهى بود که حضرت محمد (ص) براى عبادت به کوه حرا مى ‏رفت.

على (ع) در خطبه «قاصعه» در این باره مى‏ فرمایند:

« پیامبر هر سال در کوه حرا به عبادت مى ‏پرداخت و جز من کسى او را نمى‏ دید… هنگامى که وحى بر آن حضرت نازل شد ، صداى ناله شیطان را شنیدم ، به رسول خدا عرض کردم : این ناله چیست؟ فرمود: این ناله شیطان است و علت ناله ‏اش این است که او از اینکه در روى زمین اطاعت شود ، ناامید گشته است . آنچه را من مى‏ شنوم تو نیز مى‏ شنوى و آنچه را مى ‏بینم تو نیز مى ‏بینى جز اینکه تو پیامبر نیستى ، بلکه وزیر (من) و بر خیر و نیکى هستى.»

این گفتار گر چه مى‏ تواند مربوط به عبادت پیامبر در حرا در دوران پس از رسالت باشد ، ولى قرائن گذشته و اینکه عبادت پیامبر در حرا غالبا قبل از رسالت بوده است ، نشان مى‏ دهد که این گفتار مربوط به دوران قبل از رسالت پیامبر اسلام (ص) باشد . در هر حال پاکى روح على (ع) و تربیت هاى پی گیر پیامبر سبب شد که او در همان دوران کودکى با قلب حساس ، دیده نافذ و گوش شنوا ، چیزهایى را ببیند و اصواتى را بشنود که براى مردم عادى دیدن و شنیدن آنها ممکن نیست.

ابن ابى الحدید معتزلى در شرح نهج البلاغه مى ‏نویسد :

« در کتب صحاح روایت شده است که وقتى جبرئیل براى نخستین بار بر پیامبر نازل گردید و او را به مقام رسالت مفتخر ساخت ، على (ع) در کنار پیامبر اسلام بود.» .

در خبرنامه سایت عضو شوید و آخرین مطالب سایت را در صندوق ایمیل‌تان دریافت کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا